Zagrożenia dzieli się na trzy grupy:

• biotyczne (np. szkodliwe owady, grzyby patogeniczne, ssaki roślinożerne);
• abiotyczne – ekstremalne zjawiska atmosferyczne (np. silne wiatry, śnieg, ulewne deszcze, wysokie i niskie temperatury);
• antropogeniczne – wywołane przez człowieka (np. pożary, zanieczyszczenia przemysłowe, zaśmiecanie lasu).

Zagrożenia biotyczne
6064 ha, tj. 25 proc. powierzchni leśnej nadleśnictwa stanowią drzewostany na gruntach porolnych. Zagrożone one są przez opieńkę oraz hubę korzeniową. W celu ograniczenia rozpowszechniania się tych patogenów stosowane są metody biologiczne ( zabezpieczanie pniaków preparatem PG-IBL – Phlebia gigantea) oraz mechaniczne (usuwanie i palenie porażonych drzewek w uprawach i młodnikach).
W ochronie lasu przed owadami na terenie nadleśnictwa w uprawach i młodnikach iglastych zagrożenie stwarza smolik znaczony. Ograniczenie jego liczebności polega na usuwaniu i niszczeniu zasiedlonych drzewek.
Ważnym zagadnieniem jest również ochrona przed szkodnikami pierwotnymi (liściożernymi), takimi jak brudnica mniszka, barczatka sosnówka, strzygonia choinówka, poproch cetyniak. W tym celu prowadzone są różne prace prognostyczne, np. liczenie samic barczatki sosnówki i brudnicy mniszki podczas przejścia przez zagrożone drzewostany w czasie kulminacji rójki, jesienne poszukiwania zimujących stadiów szkodników sosny.
Starsze drzewostany iglaste narażone są na szkody od szkodników wtórnych (uszkadzających drewno) takich jak cetyńce, korniki i przypłaszczek granatek. Ochrona przed tymi szkodnikami polega głownie na: wyznaczaniu, terminowym usuwaniu i wywożeniu z lasu drzew zasiedlonych, utylizacji resztek poeksploatacyjnych (gałęzi, kory) powstałych podczas pozyskiwania drzew zasiedlonych, terminowym wywozie drewna z lasu.
Bardzo dużym sprzymierzeńcami leśników w walce z nadmiernym rozmnażaniem się szkodliwych owadów są ptaki. Bardzo dużym sprzymierzeńcami leśników w walce z nadmiernym rozmnażaniem się szkodliwych owadów są ptaki. Aby poprawić ich warunki bytowania, wywieszamy w lasach budki lęgowe oraz pozostawiamy w lesie drzewa dziuplaste. Zimą, gdy panują trudne warunki, dokarmiamy również ptaki na masową skalę.
Duże znaczenie gospodarcze mają szkody powodowane przez zwierzynę (jeleń, sarna, daniel), którym zapobiega się w uprawach przez grodzenie cennych gatunków, smarowanie repelentami oraz palikowanie modrzewia. Zimą podczas wykonywania pielęgnacji młodników i drzewostanów pozostawia się zwierzynie ścięte drzewa, co znacznie ogranicza spałowanie młodników. Natomiast dziki są sprzymierzeńcem leśników w walce ze szkodnikami poprzez zmniejszenie populacji szkodliwych owadów i gryzoni.
Zagrożenia antropogeniczne
Lasy Nadleśnictwa Trzcianka charakteryzują się najwyższym, I stopniem zagrożenia pożarowego. Największe natężenie występowania pożarów występuje wczesną wiosną, ponieważ stara trawa jest sucha nowa jeszcze nie urosła oraz latem, ze względu na wysokie temperatury powietrza i niską wilgotność ściółki. Straty powstałe w wyniku pożarów często są niewymierne. W płomieniach giną liczne gatunki flory i fauny, następuje zubożenie przyrody.
Bardzo ważnym czynnikiem kształtującym zagrożenie pożarowe w poszczególnych porach roku są warunki meteorologiczne takie jak: opady atmosferyczne, prędkość i kierunek wiatru, natężenie promieniowania słonecznego, temperatura powietrza i wilgotność powietrza. W sezonie palności codziennie określany jest stopień zagrożenia pożarowego, podawany na godz. 9.00 13.00. Przy wystąpieniu III (najwyższego) stopnia zagrożenia pożarowego i utrzymującej się wilgotności ścioły leśnej poniżej 10 % Nadleśniczy może wprowadzić zakaz wstępu do lasu.
Przez tereny leśne nadleśnictwa przebiegają ważne szlaki komunikacyjne oraz linia kolejowa, co przyczynia się do zwiększenia zagrożenia pożarowego. Kolejnym czynnikiem powodującym wzrost zagrożenia pożarowego jest obecność licznych linii energetycznych oraz stosunkowo długa granica styku gruntów rolnych z obszarami leśnymi.
Nadleśnictwo Trzcianka posiada Zintegrowany Punkt Alarmowo-Dyspozycyjny znajdujący się w Jednostce Ratowniczo-Gaśniczej PSP w Trzciance. Zakres obserwacji obejmuje tereny Nadleśnictwa Trzcianka i Nadleśnictwa Krzyż.  System ochrony przeciwpożarowej oparty jest na całodziennych dyżurach w okresie marzec-październik i patrolach terenowych w okresie szczególnego zagrożenia. Posiada też sprzęt do gaszenia pożarów. Na terenie nadleśnictwa zlokalizowana jest sieć punktów czerpania wody oraz dojazdów pożarowych w celu zaopatrzenia wodnego samochodów gaśniczych. Jest też dobrze zorganizowana łączność bezprzewodowa w celu szybkiego reagowania w przypadku wystąpienia pożaru. W okresie największego zagrożenia obszar nadleśnictwa jest ponadto objęty obserwacją lotniczą, przez samoloty wyczarterowane przez RDLP w Pile, mające swe bazy w Herburtowie i Krępsku.
Na uznanie zasługuje bardzo dobra współpraca z Państwową Strażą Pożarną tj. Jednostką Ratowniczo – Gaśniczą PSP w Trzciance i Komendami Powiatowymi PSP w Czarnkowie i Pile.

PAMIĘTAJMY!
LAS ROŚNIE POWOLI,
PŁONIE SZYBKO